Wieś powstała nad rzeką Czarną Ładą, niedaleko traktów z Tarnogrodu do Szczebrzeszyna oraz Księżpola do Tereszpola. Dawniej Brodziaki wchodziły w skład Ordynacji Zamojskiej. W XVII w. las otaczający wieś nazywany był "Borem u Kniehyniego Mostu". W połowie XVIII w. Brodziaki nazwane były także Maziarnią, od pieca maziarskiego, którym zajmowali się trzej gospodarze: Brodziak, Róg i Solak.
Przez teren miejscowości biegła granica pomiędzy Ordynacjami Zamojskich i Gorajskich oraz między województwami ruskim i lubelskim. W końcu czerwca 1943 r. wieś została wysiedlona. Wiosną 1944 r. w lasach otaczających Brodziaki, został założony obóz oddziału partyzanckiego AK Józefa Steglińskiego ps. Cord. W miejscowości na uwagę zasługuje kapliczka domkowa oraz kapliczka kłodowa, obudowana, w otoczeniu starych lip pochodząca z 1840 r. i ufundowana przez Szymona i Franciszka Solaków. W Brodziakach działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej, która dysponuje remizą. Jest tutaj także gospodarstwo agroturystyczne.