Wola Duża

Wieś została osadzona w dobrach biłgorajskich na przełomie XVII i XVIII w. W źródłach występuje jako Wola, Wola Biłgorajska i Dobra Wola. W 1726 r. należała do Marcina Leopolda Szczuki a następnie do jego spadkobierców – rodziny Szczuków, Kątskich i Potockich. W 1809 r. weszła w posiadanie Stanisława Nowakowskiego. Później jej właścicielem był zięć Nowakowskiego – Walerian Płatonow. W XIX w. funkcjonowała tu karczma oraz młyn. W dniach od 1 do 3 września 1863 r. w Woli Dużej obozował oddział powstańczy płk Marcina Borelowskiego ,,Lelewela”. W czasie II wojny światowej wielu mieszkańców wsi uczestniczyło w ruchu oporu, kilkudziesięciu walczyło w oddziale ,,Corda”, kilku poległo w bitwie pod Osuchami. W znajdujących się tu zabudowaniach leśniczówki Leśniczy Mikulski ukrywał w czasie okupacji grupę Żydów. 16 grudnia 1942 r. w Woli Dużej policja niemiecka rozstrzelała 2 osoby, których ciała zakopano w lesie. W miejscowości znajduje się ośrodek rekreacyjny PKP oraz karczma. Są tu również 2 kapliczki, bezimienna mogiła z okresu II wojny światowej, pochodząca z drugiej połowy XIX w. zagroda drewniana z domem, oborą i stodołą, zagroda drewniana ze stodołą z 1873 r. i domem z 1937 r. oraz leśniczówka. Turystów przyciąga tu również 7 źródeł rzeki Stok, które wypływają ze zbocza oraz dna malowniczego wąwozu. Przez miejscowość przebiega pieszy szlak ,,Roztoczański” oraz rowerowy szlak ,,Wzgórze Polak”.